Een tarotdeck bestaat uit 22 grote arcana en 56 kleine arcana. De negende kaart van de grote arcana is de kluizenaar, de authentieke wijze, integer en solitair, die trouw blijft aan zichzelf. In de traditionele Rider Waite Tarot (de meest bekende kaarten) wordt hij afgebeeld als een oude figuur, gehuld in een grijs gewaad met een lantaarn in zijn rechterhand.
De lantaarn is zijn baken van inspiratie, zijn wegwijzer, zijn eigen innerlijke licht waarop hij vertrouwt. Hij is op een spirituele reis. Deze leidt hem over een hobbelige weg waar geen snelle antwoorden of concrete oplossingen te vinden zijn. De waarheid ontvouwt zich door interne processen.
onze oorspronkelijke blauwdruk
Wat voor mij in februari 2021 begon als een groeibubbel – en me “dwong” tot het schrijven van de eerste Goedstofblog – werkt nu al bijna een jaar door. Ik schreef toen dat, door onze subjectieve kijk op oude stukken te heroverwegen en te filteren, we het realiteitsbeeld zuiveren dat we zelf hebben gecreëerd en weer in contact komen met onze oorspronkelijke blauwdruk. Vandaaruit kunnen we opnieuw gaan vormgeven. Niet vanuit geconditioneerde (denk)patronen, overtuigingen en verdedigingsmechanismen, maar vanuit de kwaliteiten en talenten die we van nature (al dan niet bewust) in ons dragen. Vanuit onze originele (ware) manifestatiekracht.
Om dat punt te bereiken, dienen we – net als de kluizenaar – opmerkzaam te zijn, continu te onderscheiden wat we waarnemen. Wat voel ik hierbij? Wat doet dit met mij? Wat triggert dit in mij? Elke trigger is een uitnodiging om pijn aan te kijken en te helen. Soms heel subtiel, laagje voor laagje. Elk conflict waar we tegenaan lopen weerspiegelt een conflict in onszelf. En is dus leerzaam. Dit proces is zeker niet zonder uitdagingen en valkuilen. Het is geen gemakkelijke opgave.
blijven draaien en puzzelen
Persoonlijke (spirituele) ontwikkeling is geen zaligmakende uplift op een vliegend tapijt, maar een vaak eenzame periode van ploeteren, zoeken en jezelf keer op keer onder ogen komen. Met al je capaciteiten, gebreken en pijnstukken die (misschien) nog ergens verstopt zitten. Ik moet ineens denken aan de mega-populaire Rubiks kubus uit de jaren ’80 van de vorige eeuw. We blijven draaien en puzzelen totdat alle zes vlakken weer egaal zijn en één geheel, één kleurrijke kubus vormen waarbij elk vlak een even belangrijke (gelijkwaardige) functie heeft.
Mocht je denken dat we in het begin van het nieuwe jaar opgelucht adem mogen halen. Helaas. We gaan eerst nog wat verder de diepte in. Naar binnen. We mogen nog beter kijken naar alles wat we kunnen achterlaten, alles wat niet meer ondersteunend is voor onze zielenmissie.
de weg van ons hartverlangen
Dit jaar staat in het teken van de overgang van het donker naar het licht: the promise of a new dawn. De laatste – vaak hardnekkigere – restjes mogen nog getransformeerd worden. Om zo steeds beter de weg van ons hartverlangen te volgen.
Door vanuit het hart op een hogere trilling af te stemmen, overstijgen we ook de dualiteit en polarisatie die we nu wereldwijd waarnemen. Zelfkennis verkrijgen is iets anders dan koppig (soms misschien zelfs strategisch) jezelf isoleren of betweterig je mening verkondigen. Het is een innerlijk proces dat zich – het liefst – in stilte voltrekt. Het is juist niet meegaan in de onrust die in onze omgeving voelbaar is, maar in je eigen centrum blijven. Als een heremiet. Je mag onderzoeken wat jij (met liefde en passie) wilt manifesteren. Wat voelt voor jou als waarheid en met welke intenties wil jij daarvoor ruimte maken? Luister oprecht naar je eigen hart, want daarin zijn alle antwoorden te vinden.
tips van de heremiet:
- durf je eigen weg te gaan, autonoom te zijn
- een innerlijke zoektocht is geen overbodige luxe
- neem bewust tijd voor jezelf en onderzoek jezelf
- soms is ‘nee’ zeggen tegen de buitenwereld een ‘ja’ tegen jezelf
- laat je door niemand opjagen en vorm je eigen mening
- blijf trouw aan jezelf, aan jouw principes en gevoelens