We zijn zo gewend aan de ratrace. We rennen van hot naar her en plannen onze agenda overvol. Tijd om even echt aandacht te hebben voor onszelf, is er nauwelijks. Of willen we dat nauwelijks? Zolang we druk zijn met alles en iedereen, worden we niet met onszelf geconfronteerd; hoeven we niet in de befaamde spiegel te kijken en kunnen we al onze copingmechanismen in stand houden. En, wanneer we dan even tijd ‘over’ hebben, willen we gezellig uitgaan of een avondje met vrienden doorbrengen. Ook ik ben daar schuldig aan. Maar mijn lijf weet beter. Mijn lief, wijs lijf trekt genadeloos aan de bel wanneer ik mezelf voorbij ren of niet genoeg mijmertijd voor mezelf inplan.
me, myself and I
Ondertussen weet ik dat ik niet van agendapunt naar agendapunt moet leven. Ik moet ruimte openhouden voor spontane activiteiten die onverwachts een beroep op me doen. En ik moet ruimte vrijhouden voor introspectie, voor bubbeltijd met me, myself and I. De ene keer ga ik dan rigoureus het huis opruimen terwijl mijn favoriete speellijst door de boxen galmt. De andere keer transformeer ik spontaan mijn slaapkamer, zodat deze een nieuwe vibe krijgt. Ik boek een ontspannen massage of kruip onder een deken om heerlijk een serie te bingewatchen of gewoon stil te zijn. Wat ik doe maakt niet uit, zolang ik maar alleen ben met mijn gedachtenspinsels en mijn lijf de hersteltijd geef waar het om vraagt; soms zelfs om schreeuwt. We zijn vergeten hoeveel voeding zit in het niets doen.
In deze maatschappij zijn we zo geconditioneerd om altijd aan te staan en om altijd op de ander gericht te zijn. Terwijl een dagje isolement wonderen kan doen. Logischerwijze biedt zo’n dagje (of twee – drie) de mogelijkheid om bij je eigen waarheid te komen en jezelf echt te leren kennen. Zowel je lijf als je brein krijgen eindelijk de kans om in alle rust gedachten, gevoelens, prikkels en ervaringen te verwerken. Je kunt eindelijk bij jouw ware kern komen. Zonder (welgemeende) bemoeienissen van buitenaf. Onderzoek wijst uit dat dit je gelukkiger, opgewekter en minder gestrest maakt. Leven vanuit essentie gaat tenslotte (in de regel) moeiteloos. Je hoeft alleen maar ECHT aanwezig te zijn. En dat zijn we niet wanneer we als dolle mina’s de dagen doorrennen of alles onder controle willen houden. Me-time is not a luxury; it’s a necessity.
innerlijk kompas
In de tarot trekt de kluizenaar of heremiet zich vrijwillig terug in stilte om zijn eigen (spirituele) waarheid te vinden. Alleen in volledige rust kan hij ongestoord antwoorden en inzichten vinden, bij zijn authenticiteit komen. Hij is oprecht, trouw aan zichzelf en niet beïnvloedbaar door externe invloeden of meningen. Als hij zijn innerlijk kompas (weer) heeft gevonden, kan hij eventueel anderen de weg wijzen. In ieder geval treedt hij dan naar buiten vanuit een wijzere, heldere levenshouding.
Hij gaat geen levenslessen en uitdagingen uit de weg. Hoe groter de weerstand en hoe dieper het dal, des te groter de winst in persoonlijke ontwikkeling. Hij weet dat introspectie de beste weg is naar heelheid, naar alignment.
mijmertijd oefenen
Niet iedereen is zo wijs als de heremiet en niet iedereen kan zich meteen terugtrekken in zijn eigen bubbel. Misschien kunnen we dat wel leren door deze momenten te oefenen. Door wekelijks een paar uur mijmertijd voor onszelf in de agenda te reserveren. Solo of – voor een gewenningsperiode – in groepsverband, bijvoorbeeld in een vrouwencirkel of een productie van Goedstof. We weten allemaal hoe belangrijk het is om onze vitaliteit op peil te houden door gezonde voeding en voldoende beweging. Voeding voor je mind, voor je ziel, is minstens zo belangrijk.
Een dagje isolement kan wonderen doen. Herhaaldelijk jezelf op nummer één zetten, door een moment voor jezelf in te plannen, ook. Het maakt niet uit in welke vorm of in welk ritme. Ga de natuur in, ga mediteren, geef je op voor activiteiten die jou raken of lees een inspirerend boek. Alles wat jouw ziel voedt is oké. Het maakt je leven lichter en fijner; het maakt je een leuker mens. 😊
liefs, Nicole
