“You need to go from a someone to a no one”, zoals Joe Dispenza het omschrijft. Een leven lang werken we keihard om iemand te zijn, een identiteit neer te zetten waar anderen (en dus ook wij) tevreden mee kunnen zijn. Bullshit!
Als we dat nu eens laten. Stoppen met zo hard te proberen en te vechten. De aandacht verplaatsen van zowel de voorspelbare (schijnveilige) toekomst als het vertrouwde (patroonrijke) verleden naar het heden, waar alles is én mogelijk is, dan komen we dichter bij ‘het zijn’. Bij het lege midden. Bij onze ware kern. Alleen in het hier en nu kunnen we bewust aanwezig zijn. Onafhankelijk van mentale verwachtingen en de materiële wereld.
het universeel energetische archief
Soeverein, puur bewustzijn – los van de 3D – ontstaat door verbinding met het onzichtbare energieveld, het kwantumveld, waar alles verbonden en verenigd is. Het kwantumveld (ook wel oneindige intelligentie, Akasha, kosmos of universum genoemd) kent geen tijd, afstand of materie. Het bestaat uit hogere frequenties met oneindig veel informatie en potentie. Het is het universeel energetische archief.
Als we hiermee – met zuivere intentie en oprechte emotie – verbonden zijn, dus zonder ruis van ego/angst, resoneert onze energie automatisch met een toekomstbeeld waarnaar onze ziel verlangt. We trekken dat verlangen of die ervaring vanzelf naar ons toe. We hoeven het niet te zoeken, niet na te jagen of zelfs te begrijpen. We hoeven het alleen maar te laten zijn. Het hoe en wanneer is niet te pinpointen, het kwantumveld kent tenslotte geen tijd. Bovendien vindt die overweging weer plaats in the mind, in onze gedachten, onze conditionering.
de status quo in stand houden
Wanneer we ’s morgens wakker worden en meteen aan problemen of zorgen denken, trekken we onze energiefrequentie omlaag. We zitten met ons hoofd ook meteen in het verleden of in de toekomst, linken alles aan ervaringen, herinneringen en personen die met de situatie te maken hebben. Anders gezegd: we activeren (oude) patronen, belemmerende overtuigingen en onverwerkte emoties.
Nog voordat we iets in de gaten hebben, stappen we letterlijk vanuit het bed de conditionering in. Zeven dagen per week. Zo blijven we in de routine waarmee we onze eigen realiteit vormgeeft. Fysiek, emotioneel en mentaal. We reageren op alles wat zich aandient vanuit deze conditionering en houden de status quo dus zelf in stand.
Als we niet opletten, komen we zo in een vicieuze cirkel terecht. Misschien gebruiken we de aantoonbare recente voorvallen zelfs (onbewust) als excuus waarom we niet het leven leiden dat we werkelijk wensen – waarmee we alles nog maar eens bekrachtigen.
innerlijk draagvlak creëren
Hoewel, afhankelijk van de hardnekkigheid van een patroon en van de persoon in kwestie, duurt het gemiddeld 66 dagen om een nieuwe gewoonte aan te leren. Ruim twee maanden zijn dus nodig om innerlijk draagvlak te creëren voor bewuste intenties; voor het leven dat we wensen. Door onder meer iedere ochtend, in plaats van argeloos in de bestaande realiteit (de loop) te stappen, eerst bewust te focussen op dankbaarheid en liefde. Door oprecht even te luisteren naar ons hart, naar ‘het zijn’.
Dankbaarheid geeft ultieme ruimte om emotioneel ontvankelijk te zijn. Als we vanuit dankbaarheid ons hart openen, omarmen en accepteren we alles wat daarmee resoneert (wat dezelfde frequentie/trilling heeft). We trekken meer overvloed aan omdat we daarin geloven, erop vertrouwen en ons eraan overgeven. We staan open om te ontvangen, om (be)geleid te worden. Door iedere ochtend héél bewust vanuit het lege midden de dag te beginnen en dit consequent te blijven doen, kunnen we zelf ons leven eenvoudig een andere, positieve wending geven.
Het verbaast me telkens weer hoe f#cking simpel spiritualiteit eigenlijk is. Jezelf blanco openstellen, de controle, het invullen en de aannames (het ego) achterwege laten, daar draait alles om. En bij de les blijven, zodat het dagelijkse tumult geen loopje met we neemt maar we van tijd tot tijd bewust aanwezig kunnen zijn.